Amerikaanse strategie
en wat de gaspijplijn oorlog ons kost
door Manlio Dinucci
Hoewel ze vastzaten in een ingewikkelde strijd over de beschuldiging van president Trump, hebben de Republikeinen en Democraten in de Senaat de wapens neergelegd om, in quasi-unanimiteit, te stemmen voor het opleggen van zware sancties aan de bedrijven die deelnemen aan de bouw van North Stream 2, de verdubbeling van de gaspijpleiding die Russisch gas levert aan Duitsland over de Oostzee. De belangrijkste slachtoffers waren de Europese bedrijven die met het Russische bedrijf Gazprom hebben bijgedragen aan de financiering van het project van 11 miljard dollar. Het project is nu voor 80 % voltooid. Ook het Oostenrijkse bedrijf Omy, de Brits/Nederlandse Royal Dutch Shell, Frans Engie, de Duitse bedrijven Uniper en Wintershall, het Italiaanse Saipem en Swiss Allseas nemen deel aan de aanleg van de pijpleiding.
De verdubbeling van North Stream vergroot de afhankelijkheid van Europa van Russisch gas, waarschuwen de Verenigde Staten. Zij maken zich vooral zorgen over het feit dat de gaspijpleiding - door de Oostzee over te steken in wateren van Rusland, Finland, Zweden en Duitsland - zo de Visegradlanden (Tsjechië, Slowakije, Polen en Hongarije), de Baltische staten en de Oekraïne vermijdt. Met andere woorden, de Europese landen die via de NAVO de nauwste banden hebben met Washington (waaraan we Italië moeten toevoegen).
Het doel voor de VS is niet zozeer economisch, maar strategisch. Dit wordt bevestigd door het feit dat de sancties op North Stream 2 zijn opgenomen in de National Defense Authorization Act, de wet die het Pentagon voor het fiscale jaar 2020 de kolossale som van 738 miljard dollar geeft voor nieuwe oorlogen en nieuwe wapens (inclusief ruimtewapens), waaraan nog andere posten moeten worden toegevoegd die de militaire uitgaven van de VS op ongeveer 1.000 miljard dollar brengen. De economische sancties op North Stream 2 maken deel uit van een politiek-militaire escalatie tegen Rusland.
Een bijbedoeling is dat het Amerikaanse Congres niet alleen sancties heeft ingesteld tegen North Stream 2, maar ook tegen de Turk-Stream, die in de laatste fase van de realisatie Russisch gas over de Zwarte Zee naar Oost-Tracië, het kleine Europese gebied van Turkije, zal brengen. Van daaruit zou via een andere pijpleiding Russisch gas moeten worden geleverd aan Bulgarije, Servië en andere Europese landen. Dit is de Russische riposte naar de Amerikaanse actie die de South Stream-pijpleiding in 2014 heeft weten te blokkeren. South Stream was bedoeld om Rusland met Italië te verbinden via de Zwarte Zee en over land naar Tarvisio (Udine). Italië zou dus een schakelplatform voor gas in de EU zijn geworden, met opmerkelijke economische voordelen. De regering-Obama heeft het project met medewerking van de Europese Unie kunnen omzeilen.
Het bedrijf Saipem (Italiaanse Eni Group), opnieuw getroffen door de Amerikaanse sancties tegen North Stream 2, werd zwaar getroffen door de blokkade van Zuid Stream - in 2014 verloor het bedrijf contracten ter waarde van 2,4 miljard euro, waaraan nog andere contracten zouden zijn toegevoegd als het project was voortgezet. Maar op dat moment protesteerde niemand in Italië of in de EU tegen het begraven van het project dat door de VS werd georganiseerd. Nu zijn er Duitse belangen in het spel, en in Duitsland en in de EU wordt er kritiek geuit op de sancties van de VS tegen North Stream 2.
Er wordt niets gezegd over het feit dat de Europese Unie heeft ingestemd met de invoer van vloeibaar aardgas (LNG) uit de VS, een extract van bitumineuze leisteen door de destructieve techniek van hydraulische breuk (fracking). Om Rusland te schaden, probeert Washington zijn gasexport naar de EU te verminderen, waardoor de Europese consumenten de rekening moeten betalen. Sinds president Donald Trump en de voorzitter van de Europese Commissie, Jean-Claude Juncker, in juli 2018 in Washington de gezamenlijke verklaring van 25 juli hebben ondertekend: De EU heeft de invoer van Amerikaans vloeibaar aardgas (LNG) uit de VS verdubbeld en de infrastructuur medegefinancierd via een eerste uitgave van 656 miljoen euro. Dit heeft de Europese bedrijven echter niet gered van de Amerikaanse sancties.
il manifesto, 23 December 2019
Nederlandse Vertaling: Martien
DECLARATIE VAN FLORENCE
VOOR EEN INTERNATIONAAL FRONT NAVO-EXIT
Manlio Dinucci
Geographer and geopolitical scientist. His latest books are Laboratorio di geografia, Zanichelli 2014 ; Diario di viaggio, Zanichelli 2017 ; L’arte della guerra / Annali della strategia Usa/Nato 1990-2016, Zambon 2016, Guerra Nucleare. Il Giorno Prima 2017; Diario di guerra Asterios Editores 2018, Premio internazionale per l'analisi geostrategica assegnato il 7 giugno 2019 dal Club dei giornalisti del Messico, A.C.
No comments:
Post a Comment