" DE KUNST VAN OORLOG "
Venezuela,
een staatsgreep door de
Amerikaanse
deep state
De
aankondiging door President Trump, die Juan Guaidó erkent als de 'legitieme
President' van Venezuela, werd voorbereid in een ondergrondse controlekamer
binnen het Congres en het Witte Huis.
Dit werd in detail beschreven door de New York Times [1]. De hoofd
operator, Republikeinse senator voor Florida Marco Rubio, «virtuele
staatssecretaris voor Latijns-Amerika, zal de strategie van de administratie in
de regio leiden en verwoorden», in samenwerking met vice-president Mike Pence
en National Security Advisor John Bolton.
Op 22 januari, in het Witte Huis, presenteerden de drie mannen hun plan
aan de President, die het accepteerde. Onmiddellijk daarna - meldt de New York
Times - «dhr. Pence noemde de heer Guaidó en vertelde hem dat de Verenigde
Staten hem zouden steunen als hij het presidentschap zou opeisen».
Vice-president
Pence stuurde vervolgens een videoboodschap naar Venezuela waarin hij de
demonstranten opriep tot «Laat uw stem morgen gehoord worden» en verzekerd «in
de naam van President Trump en het Amerikaanse Volk - estamos con ustedes (we
zijn met u) zolang de democratie niet hersteld is », en definieerde Maduro als
een« dictator die nooit het presidentschap won in vrije verkiezingen ».
De volgende
dag kroonde Trump officieel Guaidó als «President van Venezuela», hoewel hij
niet had deelgenomen aan de presidentsverkiezingen van mei 2018. De
verkiezingen werden geboycot door de oppositie, die wist dat het zou verliezen
en gaf de overwinning aan Maduro onder het toezicht van tal van internationale
waarnemers.
Deze
achtergrondruzie laat zien dat politieke beslissingen in de VS, vóór alles,
worden genomen door de 'deep state', het ondergrondse centrum van echte macht,
dat in het bezit is van de economische, financiële en militaire oligarchieën.
Dit zijn de mensen die besloten hebben de Venezolaanse staat omver te werpen.
Afgezien van zijn enorme reserves aan kostbare mineralen bezit Venezuela de
grootste aardoliereserves ter wereld, geschat op meer dan 300 miljard vaten,
zes keer meer dan de Verenigde Staten.
Om zich te
bevrijden van de dwangbuis van sancties, die zo ver gaan als het voorkomen van
het ontvangen van de dollars die Venezuela heeft verdiend door het verkopen van
benzine aan de VS, heeft Caracas besloten om de verkoopprijs van benzine niet
langer in Amerikaanse dollars te vermelden, maar in Chinese yuans. Dit is een
manoeuvre dat de exorbitante macht van de petrodollars bedreigt, en het is om deze
reden dat de Amerikaanse oligarchieën besloten hebben om de omverwerping van de
Venezolaanse staat te versnellen en hun olie-rijkdom te bemachtigen. Ze hebben
het onmiddellijk nodig, niet als een bron van energie voor de VS, maar als een
strategisch instrument voor het beheersen van de mondiale energiemarkt,
voornamelijk tegen Rusland en China.
Hiertoe zijn
sancties en sabotage gebruikt om de armoede van basisbehoeften in Venezuela
kunstmatig te verslechteren om populaire misstanden te veroorzaken. Tegelijkertijd
is de penetratie van "niet-regerings organisaties in de VS"
geïntensiveerd - bijvoorbeeld, in één jaar tijd heeft de National Endowment for
Democracy meer dan 40 projecten in Venezuela gefinancierd met betrekking tot de
"verdediging van mensenrechten en democratie", elk van hen kost
tientallen of honderdduizenden dollars.
Omdat de
regering nog steeds de steun van de meerderheid geniet, is een zekere
grootschalige provocatie bijna zeker in voorbereiding, gericht op het
teweegbrengen van een burgeroorlog in het binnenland en het openen van de weg
voor interventie van buitenaf. Met de medeplichtigheid van de Europese Unie,
die na het blokkeren van Venezolaanse publieke fondsen in België - met een
waarde van 1,2 miljard dollar - stuurde Caracas een ultimatum (met de
instemming van de Italiaanse regering) om nieuwe verkiezingen te houden. Ze
zouden onder de controle staan van Federica Mogherini, dezelfde persoon die
vorig jaar Maduro's uitnodiging weigerde om naar Venezuela te gaan en de
presidentsverkiezingen te monitoren.
[1] "Trump neemt een scherpe draai in het 'America First'-beleid
aan, Peter Baker en Edward Long, The New York Times, 26 januari 2019.
il manifesto, 29 januari 2019
Vertaling: Martien
GEEN OORLOG GEEN NATO
Manlio Dinucci
Geograaf en
geopolitieke wetenschapper. Zijn nieuwste boeken zijn: Laboratorio
di geografia, Zanichelli 2014 ; Diario
di viaggio, Zanichelli 2017 ; L’arte
della guerra / Annali della strategia Usa/Nato 1990-2016, Zambon
2016, Guerra
Nucleare. Il Giorno Prima 2017; Diario di guerra Asterios Editores 2018.
No comments:
Post a Comment