Ακρόαση Του Πολίτη
Ετοιμοθάνατος πρώην πράκτορας της CIA τα λέει όλα
Ο Ρίτσαρντ Ντόλαν
παίρνει συνέντευξη
από πρώην πράκτορα της
CIA
Εδώ είναι το βίντεο
της συνέντευξης
Ανώνυμος: Ναι, λοιπόν, καθώς γινόμαστε όλο και πιο γέροι – εγώ είμαι 77 αυτή τη στιγμή – δεν μπορείς να ζήσεις για πάντα, όπως ξέρετε. Έτσι, εάν αυτή η διαδικασία, στην οποία θα πρέπει να καθαρίσω το αίμα, δεν λειτουργήσει, τότε έχω πιθανώς μερικούς μήνες ακόμη για να το κάνω, πριν τα νεφρά μου πάψουν να δουλεύουν, ξέρετε. Έτσι, αυτός είναι ο λόγος που συναινώ για τη συνέντευξη αυτή τη στιγμή.
Ρίτσαρντ
Ντόλαν: Λέτε ότι
αυτά περάσατε είναι πάρα πολύ σημαντικά για να μην γνωρίζει ο κόσμος.
Α: Ναι.
ΡΝ: Ναι.
ΡΝ: Μπορείτε να… μπορούμε να ξεκινήσουμε από την αρχή, με τη στρατιωτική καριέρα σας, και να προχωρήσουμε μέσα από αυτά ακριβώς που υπήρξαν οι εμπειρίες σας;
Α: Ήμουν στο ... κατατάχθηκα στο
στρατό και άρχισα να ανήκω στο στράτευμα των ΗΠΑ. Μετά από αυτό, στάλθηκα στο
Κέντρο Εκμάθησης Σινιάλων, [ακατάληπτο] στις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες.
ΡΝ: Ποια χρονιά θα πρέπει να ήταν αυτό;
A: 'Το 58. Πέρασα το πρόγραμμα εκπαίδευσης στα σινιάλα. Και εκείνο τον καιρό εκπαιδεύτηκα στο ραδιοτηλέτυπο, αλλά και στην κρυπτογράφηση, στην «Κρύπτο». Υπήρχαν πέντε εκπαιδευτές που αποχωρούσαν από τη στρατιωτική θητεία, έτσι πήραν τους κορυφαίους πέντε μαθητές, κι εγώ ήμουν στην τρίτη θέση στην τάξη μου. Έτσι με πήραν σαν εκπαιδευτή.
ΡΝ: Δουλεύατε και για τη CIA, επίσης, εκείνο τον καιρό;
A: Όχι.
ΡΝ: Όχι ακόμη;
A: Όχι. Μετά από μία ημέρα, το αφεντικό μου ήρθε και μου είπε, «Πώς θα σου φαινόταν να έβγαζες μερικά επιπλέον χρήματα;» Κι εγώ είπα, «Τα χρήματα είναι καλά!». [Γελούν και οι δύο] Έτσι μου εξήγησε ότι θα μπορούσε να το κανονίσει, και ότι εγώ θα έπρεπε, ξέρεις, να πάρω μια κορυφαίας μυστικότητας διαβάθμιση ασφαλείας “Q” του Λευκού Οίκου* για τη δουλειά αυτή. Και σκέφτηκα «φίλε, πρέπει να πρόκειται για πολύ εξαιρετικό πράγμα», ξέρεις. Και είπα, «Λοιπόν, περί τίνος πρόκειται;» Κι εκείνος είπε, «Είμαι διευθυντής της CIA για τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες». Είπα, «Ω, δεν το ήξερα αυτό!» Και είπε, «Δεν υποτίθεται πως θα έπρεπε!» [Γελούν και οι δύο] Ύστερα από περίπου έξι εβδομάδες, έφτασε η διαβάθμιση ασφαλείας μου, και πήρα την κάρτα μου της CIA. Ήταν μια ταυτότητα, σαν μια πιστωτική κάρτα, που μπορούσα να πάω μέχρι την πόρτα και να την ανοίξω, και να περάσω μέσα, και το όνομά μου εκείνο τον καιρό, χρησιμοποιούσα ένα πλαστό όνομα, επίσης. Ποτέ δεν χρησιμοποιούσα το πραγματικό μου όνομα. Ξεκίνησα να δουλεύω μαζί του για το πρόγραμμα στο οποίο εργαζόταν. Και αυτό ήταν το πρόγραμμα Γαλάζιο Βιβλίο, το οποίο εν μέρει ήταν μια απάτη.
ΡΝ: Νομίζετε ότι κάποιες από τις περιπτώσεις του Γαλάζιου Βιβλίου ήσαν εντελώς πλασματικές;
Α: Ναι, ναι. Αλλά οι περιπτώσεις που είχαμε προέρχονταν από… νομίζω ότι ήταν από το Φορτ Βελβίλ [sic], του Μέριλαντ.
ΡΝ: Χμμμμ, το Φορτ Μπελβουάρ;
Α: Ναι. Και δεν προέρχονταν από το Πεντάγωνο. Ή δεν προέρχονταν από το αρχηγείο της CIA. Αλλά θα παίρναμε αναφορές σχετικά με μια συγκεκριμένη θέαση, που είχαν στο Μεξικό ή στην Ιταλία, ή κάτι τέτοιο. Και μετά θα έπρεπε να… είχαμε ανθρώπους που θα τη διερευνούσαν, που θα έβγαιναν και θα έπαιρναν συνεντεύξεις από τους ανθρώπους για να δουν αν ήσαν απατηλές περιπτώσεις ή αν ήσαν πραγματικές – ξέρεις.
ΡΝ: Έκαναν υπερπόντια ταξίδια, συχνά;
Α: Εγώ όχι, εγώ έμεινα πάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες,, αλλά οι άνθρωποι που είχαμε και δούλευαν μαζί μας από την CIA το έκαναν αυτό. Θα παίρναμε μια καινούργια αναφορά ίσως μια-δυο φορές την εβδομάδα. Μπήκα πολύ νέος στο στρατό, ξέρεις. Γι' αυτό και πραγματικά δεν είχα πολλές γνώσεις για τίποτα. Αλλά το αφεντικό μου με έχωσε στο Πρόγραμμα Γαλάζιο Βιβλίο, και σ’ αυτά που είχαν βρει μέχρι τότε. Τους Γκρίζους και τους εξωγήινους και το συμβάν του Ρόσγουελ.
ΡΝ: Πώς νιώσατε την πρώτη φορά που σας φόρτωσαν αυτά τα πράγματα, όταν πρωτομάθατε γι' αυτά;
Α: Λοιπόν, συγκλονίστηκα με όλα αυτά, ξέρεις. Και του είπα, «Δεν ξέρω αν πρόκειται να τα καταφέρω να είμαι κριτής γι’ αυτού του είδους τα πράγματα – τι είναι πραγματικό, τι δεν είναι – όταν δεν έχω μεγάλη γνώση γι’ αυτά» – ξέρεις. Έτσι ...
ΡΝ: Τι είπε;
Α: Είπε, «Λοιπόν, θα πρέπει να χτίσουμε την πληροφόρηση καθώς προχωράμε, και θα δεις πώς γίνεται αυτό το πράγμα».
ΡΝ: Και μετά, το άλλο πράγμα είναι, φυσικά, ότι πραγματικά δεν μπορούσατε να πείτε κάτι στην οικογένεια ή τους στενούς φίλους, προφανώς.
Α: Όχι, όχι, δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν. Στην πραγματικότητα, έπρεπε να πάρω όρκο, ότι δεν θα μιλούσα σε κανέναν. Για πολλά από αυτά για 40 χρόνια, και για τα περισσότερα από αυτά για 50 χρόνια, που είναι έως το 2010.
ΡΝ: Κάνετε όλο αυτό το έργο της κρυπτογράφησης, κοιτάζετε εικόνες, φωτογραφίες, βίντεο. Είναι 1958, ίσως το φθινόπωρο του '58. Τι συνέβη μετά από αυτό;
A: Εκείνη την εποχή το πράγμα με το Πρόγραμμα Γαλάζιο Βιβλίο είχε βαλτώσει, ξέρεις. Αν θυμάσαι, εκείνες τις μέρες, το θεώρησαν ως ένα «τίποτα», ξέρεις. Και
..
ΡΝ: Έλεγαν στον κόσμο ότι τα ΑΤΙΑ είναι λανθασμένες ταυτοποιήσεις, φάρσες ...
[Μιλούν και δυο μαζί]
ΡΝ: Έλεγαν στον κόσμο ότι τα ΑΤΙΑ είναι λανθασμένες ταυτοποιήσεις, φάρσες ...
[Μιλούν και δυο μαζί]
Α: Μπαλόνια.
ΡΝ: ...ψυχολογικά ζητήματα, οτιδήποτε.
Α: Ναι. Έτσι το αφεντικό μου ήρθε και μου λέει, «Έχουμε πάρει και οι δύο μια νέα ανάθεση». Κι εγώ είπα, «Που πάμε;» «Ω», λέει, «Θα πάμε στο Καπιτώλιο. Θα πάρουμε μέρος στην προσπάθεια του Αϊζενχάουερ. Προσπαθεί να ανακαλύψει κάτι για όλους αυτούς τους εξωγήινους, που υποτίθεται ότι η MJ12 έπρεπε να έχει ανακαλύψει, όμως ποτέ δεν του έστειλαν αναφορές».
ΡΝ: Η MJ12, η ομάδα ελέγχου των ΑΤΙΑ, την έλεγαν MJ12 εκείνο τον καιρό; Ναι;
Α: Μας κάλεσαν μέσα. Πήγαμε στο Οβάλ Γραφείο, και ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ ήταν εκεί και ο Νίξον, και είπαν, «Καλέσαμε τους ανθρώπους από την MJ12, από την Περιοχή 51 και την S4, αλλά μας είπαν ότι η κυβέρνηση δεν έχει δικαιοδοσία πάνω σ’ αυτό που κάνουν». Έτσι, τη στιγμή που εκείνοι είναι πρώην στρατηγοί, δεν τους λες να πάνε στο διάολο χωρίς σοβαρό λόγο, ξέρεις. Έτσι είπε, «θέλω εσύ και το αφεντικό σου να πετάξετε ως εκεί. Θέλω να του δώσεις ένα προσωπικό μήνυμα." Λέει, "θέλω να τους πείτε, σε όποιους είναι υπεύθυνοι, να τους πείτε ότι την ερχόμενη εβδομάδα να έρθουν στην Ουάσινγκτον και να αναφέρουν σ’ εμένα. Και αν δεν το κάνουν, θα πάρω την 1ο Στρατιά από το Κολοράντο και θα πάμε εκεί πέρα, θα πάμε και θα καταλάβουμε τη βάση. Δεν με νοιάζει τι είδους διαβαθμισμένο υλικό έχετε. Εμείς αυτό το πράγμα θα το κάνουμε κομμάτια»
ΡΝ: Επρόκειτο ο Αϊζενχάουερ να εισβάλει στην Περιοχή 51;
.
Α: Ναι, με την 1η Στρατιά.
Α: Ναι, με την 1η Στρατιά.
ΡΝ: Έτσι, πηγαίνετε εκεί με τον προϊστάμενό σας ...
Α: Ναι.
ΡΝ: Πάτε με το αεροπλάνο, προσγειώνεστε, τι συμβαίνει; Μπορείτε να περιγράψετε όλη αυτή τη διαδικασία; Τι είδατε;
Α: Μας πήγαν 13 ή 15 μίλια νότια στην S4 και σε διάφορα ανοίγματα σαν γκαραζόπορτες. Και σε αυτά τα ανοίγματα, είχαν διάφορες κατασκευές σαν πιάτα. Το πρώτο-πρώτο είχε μέσα το σκάφος του Ρόσγουελ. Ήταν σε συντρίμμια, αλλά προφανώς κάθε εξωγήινος που ήταν σ’ αυτό πέθανε, εκτός από δύο.
ΡΝ: Βλέπετε λοιπόν το σκάφος του Ρόσγουελ, και τι είναι μερικά από τα άλλα που βλέπετε;
Α: Λοιπόν, το σκάφος του Ρόσγουελ ήταν πραγματικά παράξενο, γιατί έμοιαζε πραγματικά με βαρύ αλουμινόχαρτο. [Βήχει] Μπορούσαμε να πάμε δίπλα του και μπορούσες να το ταρακουνήσεις. Το όλο πράγμα έδειχνε να ζυγίζει 150-300 λίβρες (65 με 130 κιλά).
ΡΝ: Μπορούσε να πει κανείς ποια ήταν η πηγή ισχύος σ’ αυτό το σκάφος;
Α: Ναι, ήταν κάτι σαν εκείνο το πράγμα του Ρίβερ περί βαρύτητας. Στην πραγματικότητα, αργότερα, πήρα τον μαθηματικό κώδικα για τον υπολογισμό της βαρύτητας σε μια κάρτα 3x5. Υποθέτω ότι υπάρχουν διάφοροι τύποι Γκρίζων, και ούτω καθεξής.
ΡΝ: Πώς είδατε εκείνα τα αποδεικτικά
στοιχεία;
Α: Λοιπόν, στο… αργότερα στην S4, είδαμε την ταινία της αυτοψίας. Και τότε ο συνταγματάρχης είπε, «Αυτό που κάνουμε εδώ μέσα είναι ότι παίρνουμε συνέντευξη από ένα Γκρίζο εξωγήινο».
ΡΝ: Εντάξει, εκεί ακριβώς – πώς νιώσατε
εκείνη τη στιγμή;
Α: Λοιπόν, σκέφτηκα, φίλε, δεν είχαμε ιδέα ότι επρόκειτο να δούμε το αληθινό πράγμα – το μόνο που είδαμε ήταν ταινία! [Γέλια]
Α: Λοιπόν, σκέφτηκα, φίλε, δεν είχαμε ιδέα ότι επρόκειτο να δούμε το αληθινό πράγμα – το μόνο που είδαμε ήταν ταινία! [Γέλια]
ΡΝ: Θα πρέπει να είχατε λίγο καρδιοχτύπι εκείνη τη
στιγμή.
Α: Ναι, το αφεντικό μου ήταν σε θέση να πάει μέσα και είχε μια… κάτι σαν μερική συνέντευξη μαζί του.
Α: Ναι, το αφεντικό μου ήταν σε θέση να πάει μέσα και είχε μια… κάτι σαν μερική συνέντευξη μαζί του.
ΡΝ: Λοιπόν, πώς έμοιαζε αυτός ο Γκρίζος εξωγήινος; Μπορείτε να τον περιγράψετε λίγο;
Α: Αυτός έμοιαζε λίγο σαν ανατολίτης.
ΡΝ: Γι’ αυτό απλά αναρωτιέμαι, αν φαινόταν σχεδόν σαν άνθρωπος, πώς αυτό το δεν έμοιαζε με άνθρωπο;
Α: Όχι, δεν έμοιαζε με άνθρωπο ως προς το χρώμα του δέρματος, και βασικά ως προς το σχήμα του και το μέγεθος.
ΡΝ: Πώς ήταν το μέγεθος του κεφαλιού του σε σύγκριση με ένα φυσιολογικό ανθρώπινο, για παράδειγμα;
Α: Ο εγκέφαλος ήταν λίγο μεγαλύτερος, και η μύτη ήταν πολύ-πολύ μικρή. Και τα αυτιά ήταν ακριβώς σαν τρύπες. Το στόμα ήταν πολύ μικρό.
ΡΝ: Τώρα γιατί αυτοί σας πήγαιναν σε όλα αυτά, ούτως ή άλλως; Για να δείτε έναν εξωγήινο; Ποιος ήταν ο στόχος;
A: Για να πάμε πίσω και να πούμε στον Πρόεδρο ότι πραγματικά είχαν έναν.
ΡΝ: Άρα δεν ήξερε ως αυτή τη στιγμή αν υπήρχε ένας εξωγήινος στην S4.
A: Όχι.
ΡΝ: Τι κάνατε μετά στην περιοχή… τελειώσατε ή είχατε άλλα πράγματα να κάνετε σ’ αυτό το σημείο;
Α: Ναι, βασικά είχαμε τελειώσει, πήγαμε πίσω στην Περιοχή 51, μας πήραν στο κεντρικό κτίριο και εκεί είδαμε ένα U2, που, φυσικά, δεν ξέραμε ότι υπήρχε. Και ένα μοντέλο του SR-71.
ΡΝ: Ναι, το Blackbird.
Α: Λοιπόν – αλλά όπως ανέφερα νωρίτερα, δεν ήταν ένα μοντέλο του σημερινού Blackbird, αλλά μια πρώιμη έκδοση.
ΡΝ: Πήγατε κατευθείαν στην Ουάσιγκτον μετά από αυτό;
Α: Ναι.
ΡΝ: Ή πήγατε κάπου αλλού... Πώς πήγαιναν… εσείς πετάξατε με μια κανονική αεροπορική εταιρεία;
Α: Επιστρέψαμε το αεροπλάνο των εσωτερικών μετακινήσεων στην αεροπορική βάση και στη συνέχεια πήραμε το Ηλέκτρα της Λόκχηντ του Προέδρου Αϊζενχάουερ για να πάμε πίσω στην Ουάσιγκτον.
ΡΝ: Εσείς και ο προϊστάμενός σας – ανώτερος αξιωματικός, και τώρα έχετε συνάντηση με τον Πρόεδρο;
Α: Ναι.
ΡΝ: Μπορείτε να την περιγράψετε;
Α: Λοιπόν, συναντηθήκαμε μαζί του στο δεύτερο πάτωμα του κτιρίου της παλιάς αποθήκης OSS. Ήσαν εκεί ο Αϊζενχάουερ και ο Νίξον. Και επίσης, ήταν εκεί ο Χούβερ. Μας ρώτησε λοιπόν τι συνέβαινε, και του είπαμε για τον εξωγήινο και την όλη κατάσταση. Και τα μαύρα προγράμματα, και ούτω καθεξής. Και συγκλονίστηκε εντελώς. Για πρώτη φορά φάνηκε ανήσυχος. Ξέρεις, σαν να ήταν ανήσυχος.
ΡΝ: Θα σκεφτόμουν, ότι ο Αϊζενχάουερ θα… εννοώ ότι σίγουρα ήξερε, πως οι ιπτάμενοι δίσκοι ήσαν πραγματικοί. Ήξερε ότι υπήρχαν εξωγήινοι, οπότε υποθέτω, απλά αναρωτιέμαι τι πραγματικά ήταν εκείνο που τον εξέπληξε;
Α: Α, εξεπλάγη για τα μαύρα προγράμματα. Ο Αϊζενχάουερ είπε, «Πρέπει να κρατήσουμε αυτό το πράγμα εντελώς μυστικό». Ξέρεις, «Δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτό».
ΡΝ: Το πραγματικό όνομά σας είναι… εννοώ το όνομα με το οποίο μεγαλώσατε… ήταν διαφορετικό από αυτό που είχατε σ αυτό…
Α: Ναι, ποτέ δεν το χρησιμοποίησα στην CIA.
ΡΝ: Και τι γίνεται σήμερα; Θα βγείτε στη δημοσιότητα και αυτές εξακολουθούν να είναι ευαίσθητες πληροφορίες, αν και νωρίτερα μιλήσατε για όρκους ασφαλείας, ότι ίσως λήξουν μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα...
A: 50 χρόνια, ναι.
ΡΝ: Όμως ακόμη ανησυχείτε.
A: Η Λίντα [το επώνυμο είναι
ακατάληπτο] μου τηλεφώνησε – το τηλέφωνό της ήταν παγιδευμένο – και πήραν τον
αριθμό του τηλεφώνου μου από την τηλεφωνική εταιρεία. Είχαν τη δυνατότητα να με
βρουν, και ούτω καθεξής.
ΡΝ: Όταν σας βρήκαν, τι συνέβη;
Α: Πήγαινα σε ένα μανάβικο. Δύο άντρες με μαύρα κοστούμια βγήκαν από ένα μαύρο Λίνκολν αυτοκίνητο πόλης. Και ήρθαν να με δουν, και μου είπαν ότι ήταν καλύτερα να μη δημοσιεύσω τίποτα ή να μιλήσω με τη Λίντα για περισσότερα πράγματα. Έτσι, εκείνο τον καιρό, αυτό έκανα, ξέρεις. Σταμάτησα.
ΡΝ: Αυτό ήταν αρκετό για να σας εκφοβίσουν...
Α: Ναι. Θα ήταν καλύτερα να παραμείνω ανώνυμος. Ποτέ μην δείξεις το πρόσωπό μου σε τίποτα.
ΡΝ: Πραγματικά, σας ευχαριστώ γι' αυτό που κάνατε.
Α: Ναι, αυτό ήταν… υποθέτω μια καλή ιδέα, επειδή αισθάνομαι πολύ καλύτερα έχοντας μιλήσει γι' αυτό. Αισθάνομαι να έχει φύγει ένα φορτίο από τους ώμους μου.
ΡΝ: Αλήθεια.
Α: Γιατί είχα ένα φοβερό πλήθος από μυστικά κρατημένα όλα αυτά τα χρόνια.
[Τέλος του βίντεο]
*Q clearance (Διαβάθμιση Q, στην
Ρυθμιστική Επιτροπή Πυρηνικής Ενέργειας) το ύψιστο επίπεδο διαβάθμισης
ασφαλείας, που επιτρέπει την πρόσβαση σε μυστικές πληροφορίες, έγγραφα, κλπ,
σχετικά με την πυρηνική έρευνα
Translator: Nikos
No comments:
Post a Comment